OSNOVNA ŠKOLA „DOSITEJ OBRADOVIĆ“ - Beograd

Ulaz u Galis

O školi

Osnovna škola „Dositej Obradović“ u Beogradu osnovana je kao nova škola Odlukom Vlade Republike Srbije o osnivanju, 05 broj 022-9305/ 2002 od 20. juna 2002. godine. Ova odluka objavljena je u „Službenom glasniku RS “ , broj 37 / 2002. „Učenici OŠ „Dositej Obradović “ i učenici OŠ „Maksim Gorki „, koji su upisani, odnosno započeli osnovno obrazovanje u tim školama nastaviće sticanje osnovnog obrazovanja u Školi „Dositej Obradović“, u ulici Maksima Gorkog broj 94.
Novoosnovana škola će zadržati i unaprediti sve već razvijene i istaknute  oblasti rada obe ugašene škole . Negovaće sportske aktivnosti i zdrav život / tekovine OŠ“ Maksim Gorki“ /, ali i nastaviće sa izdavanjem lista „Budućnost“, najstarijeg školskog lista u zemlji./ tekovina OŠ“Dositej Obradović“/. Istovremeno, pokušaće da nađe i neke nove, još neafirmisane sadržaje.

KRATAK ISTORIJAT RADA OŠ “DOSITEJ OBRADOVIĆ“

Na Đurđevdan daleke 1927. godine  na nekadašnjoj periferiji grada Beograda podignut je temelj najstarije škole na predratnom Dušanovcu. Nakon godinu dana tadašnji ministar prosvete Milan Grol otavara zvanično njena vrata i daje joj naziv “Škola na Dušanovcu“. Ovu građevinu, jednu od najlepših u Beogradu, činile su 34 prostrane , svetle i čiste učionice. U školskoj 1928/29. godini škola je imala 12 odeljenja i 693 učenika. Najmalobrojnije je bilo odeljenje sa 48, a najmnogobrojnije ono sa 68 učenika. Uokviru škole je postojalo obdanište i ambulanta.
“Škola na Dušanovcu“ 1931. godine postaje Osnovna škola “Dositej Obradović“. Iako je rad u njoj obavljan u veoma teškim prostornim uslovima i u tri smene, vođena je vrlo intenzivna, planska i organizovana akcija na osavremenjivanju nastavnog procesa – prati se i proučava savremena pedagoška literatura, vrši se razmena iskustava sa školama širom Jugoslavije, uvodi se u nastavu korišćenje trofejnog 15-milimetarskog kinoprojektora, magnetofona, dijaprojektora , stručne i dečje literature. Pored redovne nastave u školi su se odvijale i druge aktivnosti. Posebno se može izdvojiti izuzetan rad hora koji je imao čast da 1933. godine održi koncert na Radio Beogradu, zatim uspesi likovne , istorijske i literarne sekcije. Školske 1956/57. pokrenuto je izdavanje školskog lista “Budućnost“, najstarijeg školskog lista u zemlji. Tri godine kasnije škola je dobila i sopstvenu štampariju.
Godine 1962. učenici prelaze u novu zgradu, veliku svetlu, sa kabinetima, fiskulturnom salom  i parnim grejanjem. Konačno su obezbeđeni prostorni i nastavno-obrazovni uslovi za redovne nastavne i vannastavne aktivnosti.
Osavremenjivanje i unapređivanje nastavno-obrazovnog procesa iz godine u godinu su bili sve uspešniji, a rezultati vidniji. Učenici su posebno isticali u likovnim i literarnim radovima. Dobili su toliko nagrada i priznanja na konkursima “Zmaj “ i “Lastavica“, da im, po rečima njihovih direktora, nijedna škola širom Jugoslavije nije bila ni blizu.
Istorijska sekcija, osim mnogim nagradama, mogla je da se pohvali i stvaranjem sopstvenog školskog muzeja- imala je takve eksponate koji su retkost i nedostaju muzejima Beograda.
Mladi matematičari su gotovo svake godine stizali do saveznog nivoa.
Školski list “Budućnost“ je dobio Oktobarske nagrade grada Beograda 1971. i 1981. godine  kao i nagradu lista “Politika“ na konkursu “Tražimo najbolji školski list“.
Pojedinačne Oktobarske nagrade su osvojene 1970. i 1973. godine, a nagrada od UNICEF-a je dobijena 1973.
Školskoj zgradi i parku je  godinama posvećivana posebna pažnja, pa je usledilo niz nagrada gradskog i republičkog nivoa za uređenje školskog enterijera, posebno zbog odgajanja i podizanja cvetnog sada.
Plaketu grada Beograda škola je dobila 1974. godine, a Skupština grada Beograda je dodelila nagradu “Dositej Obradović“   za značajna dostignuća u oblasti      prosvetno- pedagoškog rada i za pojedinačne značajne rezultate     u vaspitno- obrazovnoj praksi 1977. godine.
Ponos učenika je oduvek bila izuzetno bogata biblioteka. Za njene knjige i prostor su vezivane sve znčajnije manifestacije.
Škola se može pohvaliti i izuzetno plodnom saradnjom sa mnogim školama iz zemlje i inostranstva. Najjače i najduže je , čitavih 30 godina, trajala veza sa OŠ “Ivan Mažuranić“ iz Zagreba.

KRATAK ISTORIJAT RADA OŠ „MAKSIM GORKI“

OŠ “ Maksim Gorki“  osnovana je Odlukom Narodnog odbora opštine Voždovac 28. 6. 1958. godine, a ukinuta Odlukom Vlade Republike Srbije 28. 6. 2002.
Izgradnja školske zgrade je počela 1956. godine. Na sednici Saveta za prosvetu 10. juna 1957.godine doneta je odluka da se škola nazove „Maksim Gorki“. Prva sednica Nastavničkog veća održana je 1.9.1958. godine. Formirana su 34 odeljenja sa ukupno 1135 učenika. Škola je imala 12 učionica i radila je u tri smene.
Ruski jezik se učio od prvog razreda sa 6 časova nedeljno.
Na svečanosti povodom Dana škole 28. 3. 1959. godine otkrivena je bista Maksima Gorkog , rad vajara Dejana Bogdanovića.Savet za prosvetu NR Srbije  aktom broj 5072/1 od 26. 8. 1959. godine proglašava školu oglednom.
Škola je među prvima uvela pedagoško-psihološku službu. Od samog početka štićenici doma “Moša Pijade” su njeni učenici.
Dogradnja školske zgrade je završena 1971. godine i tada su se stekli uslovi za uvođenje celodnevne nastave za sve učenike od prvog do osmog razreda u specijalizovanim učionicama i kabinetima . I dalje se izvodila eksperimentalna nastava ruskog jezika, a engleski jezik se učio fakultativno..
U martu 1972. godine počinje da izlazi školski list.
Tokom svih godina u školi su se pored redovne nastave, odvijale i druge aktivnosti. Kvalitetan rad je brzo doneo i odlične rezultate.Od najznačajnijih priznanja za dostignuće u oblasti prosvetno-pedagoškog rada, škola je 1965. godine dobila nagradu Beograda “Dositej Obradović”, a 1985.godine Plaketu opštine Voždovac. Učenici i nastavnici su umeli da dobiju i po 160 nagrada u toku jedne školske godine/ u proseku je svaki četvrti učenik imao po jedno priznanje/. Posebno je plodna bila 1987. godina. Tada je dobijena nagrada „Mladost Voždovca“, pohvala Republičke konferencije SSRN- a za izuzetne rezultate postignute u petogodišnjoj akciji „Unapredimo životnu sredinu „, dodeljene su i Oktobarske nagrade Tamari Ratković ,Ivanu Topisiroviću i Sari Beleslin.I naredne godine školi je dodeljena još jedna Oktobarska nagrada za Najbolji pionirski odred za školsku 1987/88. godinu.
Računarstvo i informatika je uvedeno 1988. godine.

Celodnevna nastava za učenike od trećeg do osmog razreda ugašena je 1991. godine.
Školske 2001/2002. godine je, uz odobrenje Ministarstva prosvete , počelo sa radom  ogledno bilingvalno odeljenje.
Značajne jubileje za srpski narod- 400 godišnjicu spaljivanja moštiju svetog Save 19.5.1994. i 800 godišnjicu manastira Hilandara 4.12.1998. – nastavnici i učenici škole su dostojno obeležili.
Škola se bavila i humanitarnim radom. Jedna od najznačajnijih akcija je  “Nisu sami “ – pomoć i izgradnja kuće trinaestočlanoj porodici Simić iz sela Leskovca, opština Klina.
Kao reprezentativnu beogradsku školu posećuju je visoke inostrane delegacije iz Indije, SSSR-a, Francuske, Poljske, Holandije, Alžira, Rumunije, Bugarske ,UAR, Amerike.