GIMNAZIJA LESKOVAC - Leskovac

Ulaz u Galis

Istorijat škole

Više od šest vekova se razvijao Leskovac kao gradsko naselje na obalama Veternice i izrastao je u značajan administrativni, privredni i kulturni centar. Početkom XIX veka u leskovačkom kraju postojale su brojne škole manastirskog tipa, a moderan način školovanja je započeo dolaskom učitelja Josifa Kostića. Tako je od poznate Ča Mitine škole i školske zgrade kod crkve, obrazovanje dece u leskovačkom kraju bilo već uveliko razvijeno. Zato je i razumljivo da su Leskovčani odmah posle oslobođenja od Turaka, decembra 1878. godine želeli da u svom gradu imaju pored muške i žensku osnovnu školu i škole za više obrazovanje svoje dece.

Ideju za osnivanje gimnazije u Leskovcu dao je načelnik Ministarstva prosvete Milan Milićević, avgusta 1878. godine. Početkom marta 1879. godine, leskovačka opština je uputila molbu Ministarstvu za otvaranje gimnazije, prihvatajući obavezu da je sama izdržava. Nakon toga ministar je podneo predlog knezu, a ukaz o otvaranju gimnazije je potpisan 14. jula 1879. godine.

Prvi nastavnik koga je ministar prosvete imenovao za predavača je Milenko Rančić, učitelj topolski, koji je u Leskovac došao septembra 1879. godine i uspešno organizovao prijemni ispit.

U toku svog rada gimnazija je više puta menjala zgradu u kojoj se odvijala nastava. U prvoj školskoj godini se nastava obavljala u zgradi bivšeg leskovačkog kajmakama Hafiza Pašagića, koja je bila jedna od najlepših zgrada u gradu. Kasnije je škola smeštena u drugu tursku kuću koja se nalazila blizu današnje škole „Svetozar Marković“. Ta kuća je nosila naziv „Kuća Pašaginče“. Posle rata i dužih priprema, zidanje nove školske zgrade započelo je septembra 1891. godine, na mestu gde je nekada bio Šašit-pašin konak koji je porušen, a bio je na prostoru današnjeg sajmišta. Zgrada je dovršena 1894. godine, a useljenje je obavljeno 1895. godine. To je bila prva i jedina zgrada podignuta u XIX veku u jugoistočnoj Srbiji i bila je jedna od najlepših novopodignutih modernih zgrada u oslobođenim krajevima pre početka XX veka. Nažalost, ova zgrada je porušena u bombardovanju Leskovca 6.septembra 1944. godine.

Posle oslobođenja Leskovca, oktobra 1944. godine, gimnazija je nastavila sa radom u ženskoj zanatskoj školi. Po završetku prvog polugodišta, škola nastavlja rad u današnjoj zgradi.

Kako je škola vremenom menjala zgrade, tako je menjala i nazive. Od osnivanja 1879. godine, pa do 1960. škola je nosila naziv Niža realna gimnazija, od 1961. do 1979. se zvala Gimnazija „Stanimir Veljković Zele“, od 1980. do 1989. godine je nosila naziv Obrazovni centar „Stanimir Veljković Zele“ i tada je radila po sistemu usmerenog obrazovanja, od 1989. do 2003. se ponovo zvala Gimnazija „Stanimir Veljković Zele“, a od 2003. godine, naziv je promenjen u Gimnazija Leskovac i taj naziv škola nosi i danas.

Danas škola ima 32 odeljenja, po osam u svakom razredu. Postoje dva smera društveno-jezički i prirodno-matematički, četiri odeljenja po smeru. Od školske 2012/2013 škola ima jedno sportsko odeljenje koje radi po nastavnom planu i programu prirodno-matematičkog smera.

Škola danas

Obrazovni profil za koje je škola verifikovana

Gimnazija je verifikovana za ostvarivanje nastavnog plana i programa gimnazije društveno-jezičkog i prirodno-matematičkog smera.

Materijalno-tehnički i prostorni uslovi rada škole

Gimnazija ima svoju zgradu, ali svoj obrazovno–vaspitni rad ostvaruje u istoj zgradi sa EŠ  „Đuka Dinić” u Leskovcu. Prostorije u kojima se obavlja nastavni proces, vannastavne i fakultativne aktivnosti odgovaraju normativu školskog prostora. Škola ima 32 učionica opšte namene , kabinete za fiziku, hemiju, biologiju , računarstvo i informatiku, biblioteku, medijateku, fiskulturnu salu, kabinete za strane jezike, prostor za pomoćno osoblje, jednu zbornicu,  prostorije za psihološko-pedagošku službu i zubnu ambulantu. Školska biblioteka raspolaže  fondom od oko 11.100 knjiga. Škola ima i Svečanu salu koja služi za različite potrebe ( školske priredbe, prezentacije fakulteta, predavanja učenika i nastavnika, ogledne časove).

Ljudski resurs

Škola ima 82 zaposlenih od kojih je 78 zaposlenih na neodređeno a 4 na određeno vreme. Ukupan broj nastavnika u školi je 69 a samo u ovoj školi radi 49 profesora. Od nenastavnog osoblja u školi rade: direktor, pedagog, sekretar, šef računovodstva i blagajnik. Na održavanju i obezbeđivanju školskog prostora zaposleno je 7 radnika.